Ang Buhay Ko Ay Parang Isang Laro
Bago Nino Rodriguez Lifes just a game Subalit sino ba talaga ang nakahawak ng kontroller. I would like to say Thank you very much for my 1K subscribersSpokepoetryMobileLegend.
Meron din gumagamit na ang buhay ay weather weather lang parang nagbabalita lang at meron din na ginagamit yung kumot na kung saan dapat daw marunong tayong bumaluktot.
Ang buhay ko ay parang isang laro. Maging ang iyong mga panaginip ay konektado sa iyong kinabukasan. Mahirap matagpuan sa panahon ngayon. Ang larong ito ay gumagamit.
Buto na hindi mo alam kung ano ang magiging itsura nito sa oras na lumaki. Ang mga bagay na ito ay nakakasakit at hindi ito kasama sa ating. Ngayon ikukwento ko sa inyo ang laro ng buhay ko.
Minsan umaakyat kami sa bubong ng bahay at doon nagpapalipad. Harapin ang pagsubok na darating sa ating buhay. Ngunit kadalasan ay ang mga tao ding ito ang nagsasabi na hindi na sila masaya sa kanilang buhay pero kung sila ay nagtatamo ng maraming pera na-promote sa trabaho nakakuha ng mataas na marka ang anak ay nagbabago ang takbo ng buhay at nagiging masaya sila ulit.
Marami na ang nangyari sa buhay natin ang hindi natin inaakalang mangyayari. Ang buhay ay parang puno. Ang ibang tao ay kariringgan natin sa pahayag na ang buhay ay isang paglalakbay i-enjoy mo ang takbo nito.
Akoy isang bola sapagkat marami mang talbog at itsa ang dumating sa buhay ko patuloy sa rin akong bumabalik sa mga taong patuloy na. Masayang laro ito kung saan mahahasa ang teamwork at talino at galing ng mga bata hanggang mga teenager sa stratehiya at pag-iisip kritikal. Totoo nga na ang buhay ay parang isang gulong minsan nasa itaas minsan sa baba.
Isang malaking drama para sa akin ang mabuhay at isang malaking laro naman para sa iba. Ang buhay ng isang tao ay parang libro na may maraming kabanata. Matapos ang unang baitang.
Ang laro ay isang libangan o kasiyahan ngunit maari din itong isang ehersisyo at isa rin ito sa paraan para malinang ang ating mental at pisikal na kakayahan. Pisikal din ang laro dahil kailangang mabilis at maliksi ang pagtakbo at pagharang. Imagine 1000 am ang dismissal namin tapos ang next subject ko ay 200 in the afternoon na magsisimula.
Nag simula ito noong Ika- 4 ng Enero taong 1992. Nagsisimula ito sa pagkabata at patuloy itong nagiging matayog hanggang sa pagtanda. Ngayon parang wala na ata akong nakikitang.
Ang larong ito ay naganap sa lungsod ng Mandaluyong ng mahigit labing-anim 16 na taon. Ang Tunay na Pag-ibig ay Parang Isang Saranggola. Walang ibang klaseng karanasang hindi ko alam kung mararanasan pa ng ilang kabataang natutok na.
Simula palang ng aking pagkabata ay hilig ko alamin ang mga bagay-bagay kahit hindi naman gaano kahalaga lagi ko ninanais malaman kung paano ngyayari ang isang bagay. Ihalimbawa nalang natin ang isang puno. Makakuha ng malaking puntos o pera.
Kung cno man ang author nito nais kong sabihin na napakaganda ng kuwnto na ito at kninang binasa ko i2 ay nakareflect tlaga ako. Ako ay na-buhay para kilala ni bilang si Ritchele Olivarez o kung tawagin nila bilang si Tey. Ang haba ba naman kasi ng break time ko.
Para sakin marami ang pwede mong ikumpara sa buhay. Puro laro libangan at talaga namang nakakapagpasaya ng bonggang bongga. Bale 12 pa ng tanghali ang pasok nila.
Mula sa kawalan ay may biglang kaligayahan ngunit pag-minsan ay kalungkutan. Dahil sa laro ang dami kong naikuwento. Dubai is a sort of culmination of the western model a country where the impossible becomes possible.
Ang bola ay matatag may konkretong hulma at tamang gawi. Ang ilan ay itinuturing na karera ang buhay subalit ako itinuring ko ito bilang isang pagkakataon pagkakataon upang patunayan ang aking sarili gamitin ang lahat ng meron ako magbasa magsulat magbahagi ng sarili at magmahal. Im just bored hehehehee I know Im not good in terms of like this.
Na ang maghapon madalas ay isang tanikala na iyong kailangan na hatakin. Hindi lamang napipisa ang mga biktima mo sa ilalim ng iyong mga gulong at sumasambulat ang dugo sa salamin sa harapan ng kotse kundi lumuluhod din sila at nagmamakaawa o nagpapatiwakal. Nagsimula ito sa pagiging isang buto.
Noong bata ako lagi kaming nagpapalipad ng saranggola sa may palayan tubigan. Ang buhay ay parang isang laro. Eh yung mga classmates ko sa St.
Maaring nabubuhay o yung mga nakikita mong bagay-bagay sa paligid. Pero napansin ko lang na kung gagamitin kung modelo o halimbawa ang basketball tungkol sa buhay ng tao ay parang marami akong pwedeng gawing metaphor o ihalimbaw. Ganito ang paglalarawan sa isang karugtong na bahagi ng laro.
I-educate mo ang iyong sarili at isaalang-alang ang nararamdaman ng ibang tao. Dom ay magkakaklase sila which is very nakakainggit at afternoon yung kinuha nilang schedule. Ang buhay ay parang isa ring laro minsan masaya minsan malungkot minsan may nadidisgrasya at namamatay.
Iyan ang koneksyon ko sa buhay. Sa totoo nga lng based doon s bible study nmin mahirap talagang i-humble ang sarili natin lalo n kapag in the first place maginhawa ka na marami k ng. Ginagawa namin ito tuwing walang pasok lalo na kapag bakasyon.
Para makabili ng mga bagay na makakapagdali sa iyong laro. Sa panahon natin ngayon kokonti nalang ang nakikita natin na mga batang naglalaro sa lansangan. Halos ang buhay pala natin ay naglalaro lang sa paglalaro.
Para dumali ang paglalaro mo. Sapagkat maginhawang dalhin ang aking pamatok at magaan ang pasaning ibibigay ko sa inyo Mateo 1128-30 Naparito ako upang ang mga tupay magkakaroon ng buhay isang buhay na ganap at kasiya-siya Juan 1010b Sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad Kung ibig ninuman na sumunod sa Akin limutin niya ang ukol sa kanyang sarili. Hindi kabilang ang rasismo sa laro ng hockey aniya.
Base sa aking pagkakaintindi nais iparating ni Jose Corazon de Jesus sa kaniyang tula na ang buhay ay parang isang puno may simula at meron din namang katapusan. Ang laro ay isang aktibidad na kinasasangkutan ng isa o maraming manlalaro. Sa isang laro ano ang dapat mong alalahanin.
Ang buhay ba o yung tao. Hindi-nagpakilala ayon kay. Ang dubai ay parang isang tugatog ng modelong kanluranin ang bansa na ang imposible ay nagiging posible.
Hindi naging masaya subalit hindi rin naman naging malungkot ang buhay ng matandang aso pero hindi sya nanghihinayang sapagkat alam nya ang ibig sabihin ng kasabihan na ang buhay ay parang gulong minsan nasa ibabaw ka minsan naman nasa ilalim ka. Simula sa aking pagkabata ay bkas na sa pagkatao ko ang aking ugali. Sa apat na taon ko dito sa mataas na paaralan ng Ateneo mayroong isang laro na base sa aking experience ay nakakasira o nakakaindak sa buhay.
Hindi ito isang laro na kapag nahirapan ka na eh bibigay ka na at kikitlin ang sariling buhay dahil sapakiramdam na parang wla ng katapusan ang hirap at lungkot. Sa larong ito na di ko sasaibhin ang. Para sa akin ang buhay ay isang laro laro na tanging sarili mo mismo ang iyong kalaban ang bola ang magbibigay gabay kung saang direksyon mo dadalin ito.
Ang pag mamahal ay nawawala yan kaya pilitin mo akong kalimutankasi ako yung taong lagi kang sinasaktan. Meron pang feeling na kung kelan kailangan mo si GOD eh para pa siyang nananadya at nasa bakasyon.